Na początek definicja – patent to nic innego jak, „wyłączne prawo udzielane na wynalazek”. Krótko mówiąc – nie można używać rozwiązania innej firmy, bez jej zgody. W innym przypadku, wynalazca może oskarżyć nas o plagiat. Opatentować można produkt lub pomysł, a to daje nam możliwość wyłączności dla siebie.
Sam patent udzielany jest przez Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej (na terenie UE, przez Europejski Urząd Patentowy). Aby, do niego trafił, należy zgłosić, że chcemy opatentować produkt lub sposób w Urzędzie Patentowym RP lub Europejskim Urzędzie Patentowym. W zgłoszeniu, powinien być dokładny opis tego co chcemy opatentować. Musi być instrukcja, aby sprawdzający specjalista mógł ocenić i poznać działanie produktu. Co to oznacza? Otóż, opis nie może być zbyt krótki – ma on opisywać każdą część, każde spostrzeżenie (jeżeli patentujemy pomysł). Dobrze jeśli zamieszczone będą obrazki poglądowe, wykresy albo coś co pomoże bardziej zrozumieć działanie naszego wynalazku.
Oprócz tego, w zgłoszeniu podajemy zastrzeżenie patentowe i to właśnie w nim ustalany jest zakres, w jakim ten produkt/pomysł ma być chroniony. Jeśli chcemy, aby patent był chroniony w całej UE, to należy go dodatkowo przetłumaczyć. To już od tłumacza zależy, jak wiernie i właściwie odda kwestie, poruszane we wniosku, dlatego ważny jest wybór takiego specjalisty.
Po tym, czekamy na decyzję Urzędu.
Sam wynalazek ma spełniać pewne wymagania. Przede wszystkim ma być nowy. Poza tym – musi być wyjątkowy, zaskakujący – posiadać tzw. poziom wynalazczy. Kiedy można stwierdzić, że go nie ma? Wówczas, kiedy oceniający go pod względem patentu, nie uzna, że wykracza on poza ten postęp techniczny, który jest obecnie.
